ҚАЗІРГІ ҮНДІСТАНДАҒЫ АЗЫҚ-ТҮЛІК ҚАУІПСІЗДІГІНІҢ ӘЛЕУМЕТТІК ӨЛШЕМІ

Аннотация

Тұрақты азық-түлік жүйелеріне көшу – әртүрлі деңгейдегі ұлттық азық-түлік саясатын үйлестіруді, келісуді және біріктіруді талап ететін күрделі мәселе. Әлемнің кейбір ірі экономикаларының үкіметтерінің азық-түлік жүйесін өзгертуге әлеуеті бар, бірақ бұл міндет дәйекті және кешенді шараларды талап етеді. Тамақтану саласы денсаулықтан бастап әлеуметтік көңіл-күйге дейін өміріміздің көптеген салаларына әсер етеді. Дегенмен, осы салаға жауапты әлемдегі барлық саясаткерлер әлі күнге дейін аштықпен күресудің оқшауланған әдісін қолдануда. Бұл зерттеу Үндістан мысалында аштықпен күресудің қолданыстағы әдістерін зерттейді. Үндістан әлемдегі ең ірі және дамушы экономикалардың бірі болып табылады, бірақ сонымен бірге халықаралық ұйымдардың мәліметтері бойынша аштық деңгейі ең жоғары елдердің біріне ие. Баға беріледі және Үндістанның мемлекеттік тарату жүйесінің жұмыс істеу принципі көрсетіледі. Бұл жүйе аз қамтылған халықтар үшін әлемдегі ең ірі әмбебап астық тарату жүйесі болып табылады. Ол негізгі қажеттіліктерді субсидияланған бағамен таратып, қауіпсіздік желісі ретінде әрекет ете отырып, азық-түлік қауіпсіздігін азайтуда маңызды рөл атқарады. Бұл зерттеу әлемде теңдесі жоқ азық-түлік тарату жүйесінің жұмысын ішінара көрсетті. Үндістандағы азық-түлік қауіпсіздігі мен аштықтың себептері қарастырылады. Кейбір зерттеулер ауылдан қалаға көші-қонның жоғары қарқыны фактор болуы мүмкін деп болжайды, мұны қалалық жерлерде экономикалық пайданың шоғырлануы және ауыл шаруашылығы секторының елдің ЖІӨ-ге қосқан үлесіндегі елеулі өзгерістер дәлелдейді. Басқалары азық-түлік қорларының біркелкі емес өсуі мен өндірісі ауа райының біркелкі еместігі мен құрғақшылықтың артуына байланысты болғандықтан, азық-түлік қауіпсіздігіне де ықпал ететін климаттың өзгеруінің жағымсыз әсерлері туралы хабарлайды. Соңғы жаһандық аштық индексінде Үндістан «ауыр проблемалар» санатында бірінші орында тұр, өйткені ел әлі де аштық пен дұрыс тамақтанбаумен жақсы күреспейді.